Mijn vader is vorige maand overleden. Na een lange fysieke en mentale strijd heeft hij besloten dat het mooi is geweest. 

Als ik aan mijn vroegste herinnering denk -samen met pa- dan komt het verhaal van de pindakaaskauwgom als eerste bij me op.

In vakantietijden mocht ik als jong ventje af en toe mee in zijn grote DAF-vrachtwagen. 

Een hele dag auto’s tellen en naar cassettebandjes met countrymuziek luisteren was geweldig. En soms stopten we zelfs bij een truckerscafé voor een ijsje… of voor pindakaaskauwgom.

Ik hield namelijk van pindakaas. En kauwgom. Dat leek een geweldige combinatie… 

Nadat ik in de bijrijdersstoel al een kwartier zat te kauwen met lange tanden, vroeg mijn vader: “Vind je het niet lekker?”. Waarop ik met bolle wangen verlegen mijn hoofd schudde.

“Kom maar hier ermee”, zei hij. En hij maakte van zijn hand een kommetje, ving de pindakaasbal op die ik uitspuugde en gooide hem zo links uit het raam. 

Dat was mijn vader ten voeten uit. Niet onnodig veel praten. En nooit moeilijk doen.

Ik ben enorm trots op mijn vader. En dankbaar. Hij heeft zijn werkende leven in dienst gesteld om het ons zo goed mogelijk te laten hebben. 

Afgelopen weken hebben we veel gehuild maar ook veel gelachen. Ons gezamenlijk gevoel voor humor en onze nuchtere kijk op dingen zorgde ervoor dat we samen van de laatste momenten genoten hebben. 

Geniet van de rust pa! En bedankt voor het mooie leven dat je ons hebt gegeven… Wij gaan je missen, ouwe dibbes!

Mijn zomerboodschap aan iedereen:

Werk, succes en geld zijn leuk, maar maak het vooral niet té belangrijk. Geniet nog bewuster van de tijd met je familie en vrienden. En maak er een onvergetelijke, liefdevolle en gelukkige zomer van. 
 
Met heel veel pindakaaskauwgommomenten…
 
Groeten
Frank